Op 14-15 jarige leeftijd maak je een keuze die de rest van je leven beïnvloedt. Je gaat namelijk een vakkenpakket kiezen. Door het ene vak te kiezen krijg je toegang tot vervolgstudies, maar door het andere vak te kiezen ontneem je jezelf die keuze. Ga er dus maar eens aanstaan als 14 jarige.
Zo eindigde ik met de vakken Nederlands, Engels, Aardrijkskunde, Geschiedenis, Biologie en Handelskennis. Lekker vaag. Maar het maakt mij niet uit, want ik ging naar het MBO Mode en Kleding.
Helemaal niet gek, want uit de vele beroepentesten die nog zouden volgen in mijn leven kwam naar boven dat ik met mijn handen aan de slag moest. En wat heb ik van deze jaren genoten.
En dan is het moment daar dat je de wijde wereld intrekt. Helaas kwam ik niet ver, toen ik de MBO voor Mode verliet was de modewereld nog alles behalve wat het nu is.
Het was niet zo belangrijk en er was niet zoveel werk in te vinden behalve werken in een kledingwinkel. En niet als ontwerpster. Zo had ik me mijn carrière niet voorgesteld!
Werkeloos thuiszitten was niet aan mij besteed, dus ging ik via een uitzendbureau ergens de telefoon aannemen. Schoolde ik mezelf om naar telefoniste, administratief medewerkster en uiteindelijk zelf tot directie secretaresse.
En zo ging de tijd voorbij. Na 5 jaar in dergelijke functies gaf mijn lijf het op. Die handen waar ik mee moest werken en die de meeste dagen op een toetsenbord doorbrachten deden het niet meer. RSI (karpaal tunnel syndroom) bijna tot het moment dat ik zou worden afgekeurd. Mijn leeftijd toen 25 jaar jong!
Dat was wel even slikken. Na heel veel rust besloot ik dat ik weer iets met mijn creativiteit wilde doen. Al was het maar als ontspanning na de dag werken. En dus ging ik door het volgen van een tweede modeopleiding in de avonduren meer kennis vergaren over kleding. Eenmaal de opleiding afgerond, was ik maatwerk coupeuse. En wilde ik meer…..
Ik wilde toch weer werken in de branche waarvoor ik geleerd had! Ik solliciteerde bij een modebedrijf en mocht daar onderaan de ladder in het atelier beginnen. Wat heb ik daar veel geleerd.
6 jaar lang pendelde ik 3 dagen per week van Schiedam naar Amsterdam en leerde ik hoe de modebranche daadwerkelijk werkte en niet zoals het toen op school werd aangeleerd.
Op een dag wilde een vriendin van mij leren naaien. Ik leerde haar de beginselen en zo begon het balletje te rollen. Mijn vriendin nam nog een vriendin mee en via mond tot mond reclame gaf ik binnen no time 2 avonden per week les. De grootste slaapkamer in het huis die als leslokaal diende was al snel te klein.
Gelukkig hadden we nog een garage. Die moest alleen verbouwd worden. Weer wat meer plek voor leerlingen. Zo ging de groei van mijn modevakschool gestaag door, want na naailessen kwamen er workshops en na de workshops kwamen er patroonteken opleidingen. Steeds meer dames in de regio wisten me te vinden om de fijne kneepjes van het vak te leren.
Gedurende de jaren heb ik dan ook, zelfs al was ik al coupeuse, heel wat bijgeleerd. Mede omdat ik zelf ook 10 kilo zwaarder geweest ben dan ik op dit moment ben.
Hierdoor werd mijn interesse in lichaamsvormen, stijlen en kleuren alleen maar groter.
Zo leerde ik de effecten van de juiste jurken kiezen bij jouw lichaamsvormen. Wat een stijl kan betekenen voor je plus en minpunten. En hoe kleur je ziek kan laten lijken of juist kan laten stralen.
Zo ontstond er in mijn modevakschool een totaalpakket bestaande uit:
En dat Online Leslokaal biedt mij op dit moment weer nieuwe (groei) mogelijkheden. Zodat ik niet alleen jou kan helpen, maar ook die lieve dame in Groningen, Maastricht of Eindhoven.